طراحی حیاط ویلا به عنوان زیرمجموعه ای از محوطه سازی ویلا تعریف می شود.
بیشتر بخوانید : طراحی ویلا
آن شامل طراحی فضای سبز ویلا و المان های انسان ساخت می باشد.
ساخت ویلا اغلب در فضاهای طبیعی و باز خارج از شهرها صورت می گیرد.
در طراحی خانه های ویلایی، حیاط ویلا نقش اساسی دارد.
حیاط سازی ویلا می تواند مانند یک طراحی محوطه بزرگ با المان های بسیار باشد.
در این صورت نیازمند طراحی لندسکیپ و باغ آرایی حرفه ای می باشد.
طراحی باغ ویلا لوکس با طراحی فضای سبز ویلا به صورت اصولی، نوعی حیاطسازی ویلا در مقیاس بزرگ به شمار می آید.
به خانه هایی که در بافت شهری ساخته می شوند اما دارای حیاط و فضای باز پیرامون خود هستند همراه با چهار نما نیز عنوان ویلا اتلاق می شود.
بنابراین حیاط سازی ساده برای خانه های ویلایی کوچک نیز به راحتی مقدور است.
طراحی حیاط ویلا دارای اهمیت بسیاری است چرا که هدف اصلی از طراحی و اجرای ویلا ارتباط با فضای طبیعی است.
همچنین استفاده حداکثری از پتانسیل های فضای سبز و فضای بیرونی.
همانگونه که طراحی ویلا و طراحی داخلی ویلا نیازمند خلاقیت و تفکرات منطقی و اجرایی می باشد، در طراحی و اجرای حیاط ویلا نیز باید به مسائل گوناگونی توجه کرد تا طرحی منسجم پیاده سازی شود.
طراحی خردمندانه حیاط ویلا منجر به خلق فضای بیرونی زیبا و کارآمدی می شود.
ممکن است فضای بیرونی زیر مجموعه ای از یک طراحی باغ ویلا بزرگ باشد.
یا محوطه سازی محدود برای ساخت ویلا کوچک مد نظر باشد.
اصول طراحی حیاط ویلا
اصول طراحی حیاط ویلا با توجه به نسبت و رابطه فضای باز و بسته شکل می گیرد.
همچنین نیازها و خواست ها از نوع طراحی محوطه ویلا، در راستای این اصول شکل می گیرند.
طراحی حیاط ویلا در هر ابعاد و مقیاسی که باشد باید دارای اصول و ویژگی هایی باشد تا تبدیل به فضای بلااستفاده و متروکی نشود.
ممکن است حیاط در جلوی ساختمان ویلا یا پشت آن واقع شود و یا کل پیرامون بنای ویلا را احاطه کرده باشد. هر کدام از این جایگیری ها شرایط و الزامات خاص خود را می طلبد.
طراحی حیاط ویلا برای فضایی که در جلوی ساختمان و بعد از ورودی قرار می گیرند باید به گونه ای باشد که مسیر اختصاصی سواره و پیاده راه به صراحت تعریف شده باشند.
کاشت گیاهان و درختان در طرفین این مسیرها، مرزبندی زیبا و جذابی را برای آنها ایجاد می کند.
طرح بندی ها بهتر است به گونه ای اجرا شوند که حالت دعوت کنندگی و پذیرنده ای داشته باشند.
از مسیر اصلی منتهی به ویلا می توان انشعاب هایی برای فضاهای مکث، نشستن، استراحت، تفریح و ورزش ایجاد کرد.
هر کدام از این فضاسازی ها تا حد امکان باید از پتانسیل گل ها و گیاهان در ترکیب با آنها بهره برد.
بنا بر تم اصلی طراحی محوطه ویلا و میزان تراکم پوشش گیاهی محوطه ویلا، تعبیه فضاهای مختلف با رویکردهای متنوعی صورت می گیرد.
در ویلاهایی که فاقد حیاط پشتی هستند، استخر، آلاچیق، پرگولا، فضاهای ورزشی و تفریحی در فضای ما بین ورودی و بنای ویلا جای می گیرند.
اما این فضاها در ویلاهایی با محوطه های پیرامونی می توانند بنا به نوع استفاده و خواست کارفرما در حیاط جلویی یا پشتی ویلا تعریف شوند. معمولا فضاهای استراحت، شنا و آفتاب گرفتن در حیاط پشتی ویلا دارای محصوریت بیشتر و در نتیجه حفظ خلوت خصوصی می شود. این رویکرد برای ساخت باغ ویلاهای سنتی بسیار ارزشمند است.
استخر در حیاط جلویی ویلا در فضایی قرار می گیرد که حداقل از یک سمت دارای محصوریت باشد تا تعبیه فضاهای کمکی آن از جمله رختکن، دوش و سکوهای آفتاب گرفتن به آسانی امکان پذیر باشد.
طراحی حیاط ویلا شیبدار
طراحی حیاط ویلا شیبدار غالبا در نواحی تپه ای با توپوگرافی شاخص ضرورت می یابد.
تراز بندی سطوح مختلف و جانمایی المان های مختلف در آنها بستگی به شرایط سایت و نیازهای پروژه محوطه سازی ویلا دارد.
با کاشت گل ها و گیاهان متنوع، در سطوح مختلف، یکنواختی حیاط از بین می رود.
هر یک از باغچه ها، مکان های نشستن مانند آلاچیق ها و سایه بان ها با شیب راه یا پله قابل دسترس خواهند بود.
حیاط سازی شیبدار می تواند به صورت طبیعی و ادغام مناسب پله ها درمیان فضای سبز تپه ای باشد.
باغ آرایی ارگانیک حیاط به حس طبیعی و بکر بودن آن کمک می کند.
حیاط سازی شیبدار می تواند به صورت طبیعی و ادغام مناسب پله ها درمیان فضای سبز تپه ای باشد.
باغ آرایی ارگانیک حیاط به حس طبیعی و بکر بودن آن کمک می کند.
جانمایی المان ها در حیاط ویلا
در ویلاهایی که فاقد حیاط پشتی هستند، استخر، آلاچیق، پرگولا، فضاهای ورزشی و تفریحی در فضای ما بین ورودی و بنای ویلا جای می گیرند.
اما این فضاها در ویلاهایی با محوطه های پیرامونی می توانند بنا به نوع استفاده و خواست کارفرما در حیاط جلویی یا پشتی ویلا تعریف شوند.
معمولا فضاهای استراحت، شنا و آفتاب گرفتن در حیاط پشتی ویلا دارای محصوریت بیشتر هستند.
این امر باعث حفظ خلوت خصوصی می شود.
این رویکرد برای ساخت باغ ویلاهای سنتی بسیار ارزشمند است.
استخر در حیاط جلویی ویلا در فضایی قرار می گیرد که حداقل از یک سمت دارای محصوریت باشد.
بدین نحو، تعبیه فضاهای کمکی آن از جمله رختکن، دوش و سکوهای آفتاب گرفتن به آسانی امکان پذیر باشد.
ساخت استخر در حیاط پشتی ویلا، فضای خصوصی، آرام و خلوتی را برای تفریح فراهم می آورد.
عرشه های کناری آن در امتداد ویلا، فضای استراحت و دورهمی جذابی ایجاد می کنند.
پرگولا در محوطه ویلا یک کنج حیاط پشتی، فضای نشیمن دنجی را پدید می آورد .
این فضا می تواند برای صرف غذا نیز مورد استفاده قرار گیرد.
طراحی حیاط ویلا با ایده خلق فضایی نیمه محصور و دنج بین ساختمان و فضای سبز ویلا شکل گرفته است.
این حیاط پشتی تبدیل به فضای خصوصی جهت استراحت، شنا و آفتاب گرفتن شده است.
حتی در فضای محوطه ویلا کوچک با تخصیص خلاقانه فضاها در تراز های مختلف، نهایت استفاده از حیاط ویلا به عمل می آید.
طراحی فضای سبز ویلا
طراحی فضای سبز ویلا درحیاط، بسته به نوع گیاهان بومی و یا مورد نظر برای کاشت با طرحهای خلاقانه شادابی و طراوت حیاط ویلا را دو چندان می کند.
ترکیب بندی رنگ های گل ها و گیاهان در طی فصول مختلف در یک طراحی فضای سبز ویلا بهینه باید مد نظر باشد.
انتخاب گیاهان با توجه به اقلیم محوطه ویلا انجام می شود.
بهتر است گیاهانی در نظر گرفته شوند که در اغلب اوقات سال شادابی و سرسبزی خود را حفظ کنند.
پاسیو نقش مهمی در طراحی حیاط ویلا دارد زیرا یک فضای واسط متصل به بنای ویلا است.
این فضا رابط فضای داخلی و حیاط ویلا می باشد.
پاسیو با در گرفتن سکوهای نشیمن، یک باربیکیو، آشپزخانه بیرونی، شومینه و ... می تواند با درجه متفاوتی از محصوریت ها تعریف شود و تجربه لذت بخشی از گذران اوقات فراغت را در کنار زیبایی های طبیعی و هوای آزاد برای ساکنین خلق کند.
کفسازی حیاط ویلا
کفسازی حیاط ویلا با مصالح مختلفی اجرا می شود.
همه این مصالح باید در یک ویژگی مشترک باشند:
دوام و استحکام کافی در برابر شرایط مختلف آب و هوایی.
در کنار این ویژگی باید زیبا نیز باشند و در ترکیب مناسبی با دیگر اجزای حیاط ویلا قرار گیرند.
این مصالح بر هزینه ساخت حیاط ویلا نیز مستقیما اثر می گذارند.
متریال کفسازی حیاط:
انواع سنگ مورد استفاده در کفسازی عبارتند از:
سنگ تراورتن، سنگ آهک و سنگ لوح.
خرده سنگ ها به صورت سنگ ریزه و شن مابین فضاهای مختلف، کنار آب نما و به ویژه در مسیرهای پیاده حیاط، جلوه زیبا و طبیعی ایجاد می کنند.
موزاییک در حیاط سازی ویلا نیز بسیار پر کاربرد است، چراکه قیمت مناسب و دوام خوبی دارد.
نوعی به نام موزاییک شسته وجود دارد که مخلوطی است از سنگ های معدنی، رقیق کننده های بتنی و ماسه و سیمان.
نام دیگر آن واش بتن است، اصطکاک خوبی دارد و برای محوطه سازی ویلا دراقلیم سرد بسیار مناسب است.
از دیگر متریال های مورد استفاده، بتن برای کفسازی است.
بتن سخت، دارای اصطکاک و قابلیت شکل و طرح پذیری می باشد و قیمت مناسبی هم دارد.
به صورت درجا و یا بلوک های پیش ساخته اجرا می شود.
سبک های طراحی ویلا، محوطه سازی و طراحی حیاط ویلا را متاثر می کند.
حالت بهینه اتخاذ رویکردی است برای پیوستگی فضایی و بصری.
ارتباط فضای داخلی ویلا و فضای واسط و فضاهای باز در این خصوص اهمیت دارد.
بدین رو مجموعه ای همگون شکل می گیرد.
طراحی حیاط ویلا مدرن:
اصول طراحی محوطه مدرن، کانسپت و طرح بندی های اصلی را در حیاط ویلا شکل می دهد.
تقسیم بندی های راست گوشه و تا حدی هندسی، نظم و صراحت در تقسیمات فضایی، ساخت المان های محوطه سازی مانند آلاچیق و اجرای آتشگاه و کفسازی ها با بلوک های بتنی و چوبی و همچنین سادگی و عملکرد گرایی مهمترین ویژگی های این نوع سبک هستند.
طراحی حیاط ویلا روستیک:
این حیاط با استفاده وسیع از سنگ به صورت طبیعی و مبلمان و المان های روستیک شکل می گیرد.
بنابراین فضای گرم و صمیمی خلق می شود.
از باغچه بندی های بسیار منظم و کفسازی صیقلی در این نوع محوطه ها باید اجتناب شود.
حالت طبیعی و روستایی بدین نحو، بیشتر القا می شود.
طراحی حیاط ویلا کلاسیک:
در این محوطه سازی محور بندی های شاخص و تقسیمات شطرنجی رایج است.
متریال سنگ به صورت صیقلی و براق در کفسازی ها، آب نما، آلاچیق و همچنین در دیوارهای محوطه، فضای باز و لوکس و چشمگیری به وجود می آورد.
در زمین های بزرگ که فضای کافی برای طراحی حیاط ویلا وجود دارد به راحتی می توان فضاهای مورد نیاز را برای انجام فعالیت های متنوع سازماندهی کرد.
اما در ساخت ویلا کوچک با محوطه ای محدود نیز می توان از ظرفیت های فضایی حیاط ویلا بهره برد.
پتانسیل ها و ایده های زیادی برای طراحی یک حیاط وجود دارد.نوع طراحی برای یک فضای باریک پشت یک خانه می تواند بسیار پرنعمت و زیبا باشد.شما می توانید با یک ایده ساده برای حیاط یک باغ پرنعمت یا یک محیط جذاب را داشته باشید
وجود فضای محدود پیرامون یک بنا یا ویلا نباید مانع خلق یک محوطه سازی زیبا و کارآمد باشد. می توان با ایده هایی خلاقانه، حداکثر استفاده را از فضا کرده و از لحاظ حسی-بصری آن را وسیع تر ارائه داد.
به منظور نیل به این هدف، راهکارهای متنوعی وجود دارد:
-خلق یک نما. یک پرگولای ساده، حسی جذاب را به یک فضای کوچک می بخشد. پرگولاها ایده های کلاسیکی برای قاب کردن یک نما هستند. علاوه بر آن، عناصر طبیعی مانند بوته ها، درختان کوچک یا حتی المان هایی هنری نیز، می توانند یک منظر را فریم بندی کنند.
-بخش بندی فضا. تقسیم کردن فضای کوچک محوطه و استفاده از المان ها و مبلمان هایی در آن، باعث می شود بزرگتر به نظر آید. مثلا پیاده راه و مسیر ها و فضاهای مکث و نشستن، به کارایی آن افزوده و ابعاد فضایی را از نظر بصری بسط می دهد.
-ایجاد فضایی دنج. طراحی محوطه در زمین های کوچک، ذاتا پتانسیل خلق حس صمیمیت را در فضا دارد. نرده هایی با ارتفاع نسبتا کم همراه با گلکاری و یک صندلی، کنج جذابی است برای مطالعه، استراحت و گپ زدن با یک دوست، به دور از هیاهو و شلوغی.
-استفاده از رنگ های روشن و جسورانه در جلوی فضا. این رنگ ها در وهله اول باعث جلب توجه شده و از نظر بصری بقیه فضاها را به عقب رانده و عمق فضایی ایجاد می کنند.
-استفاده از نیروی پرسپکتیو. خطوط مستقیم و بلند باعث می شوند که یک محوطه کوچک بزرگتر از اندازه معمولی اش دیده شود. این خطوط ممکن است از دیواره ها، نرده ها یا درختان و پوشش گیاهی شکل گیرند. برای بهره بردن از این توهم بصری، به طور ظریفی انتهای این خطوط باید به سمت یکدیگر میل کرده و به یک نقطه کانونی ختم شوند.
-تقویت جاذبه ها. ترکیبی از المان های عملکردی و تزئینی به جذابیت بصری-کالبدی محوطه سازی افزوده و بعد فضایی را ارتقا می دهد. به طور مثال، ترکیبی از متریال کفسازی، چمن، مبلمان و جاگلدانی ها، فضا را زیباتر کرده و اندازه کوچک آن، به سختی نمود می یابد.
-باغسازی عمودی. ایجاد یک دیوار سبز و پوشش گیاهی روی سطوح عمودی، به حفظ بیشتر فضاهای افقی منجر می شود، در نتیجه فضا بازتر و جادارتر دیده می شود.
- ایجاد یک نقطه کانونی. نقطه کانونی نظرها را به یک سمت جلب می کند و قابلیت فضایی را نشان می دهد. به ساده ترین شکل از طریق یک فضای کوچک برای نشستن و یک شبکه از جا گلدانی های عمودی، یک جذابیت مکانی-فضایی خلق می شود.
-استفاده از کنج های مرده. در طراحی حیاط ویلا و محدود باید از تمام ابعاد فضا استفاده کرد. کنج های بلااستفاده می توانند به نقاط قابل توجهی تبدیل شوند. قرار دادن یک درخت در مرکز و شکل دادن باغچه ای کوچک از گلهای رنگارنگ به دور آن ایده مناسب و ساده ای است.
