مکان: PHOENIX - ایالات متحده آمریکا
آرشیتکت:
مساحت: 1347 مترمربع
سال ساخت: 2018
طراحی ویلا در سایتی در مجاورت کوهستان Phoenix در آریزونا صورت گرفته است. یک خانه کوهستانی به سبک معماری مستعمره ای اسپانیا توسط شرکت The Ranch Mine تبدیل به ویلایی شد که تنوعی از تجربیات را خلق می کند، همراه با محیط طبیعی و ساخته شده.
صاحبان ویلا از ویلای قدیمی خود با ستون های قطور، دیدهای منقطع، سفالهای سنگین بام و تیرهای تیره خسته شده بودند. همچنین پلان معماری ویلا که بیشتر روی یک ورود تشریفاتی تاکید داشت تا فضاسازی داخلی-خارجی آزاد، آن ها را آزار می داد.
واضح بود که سبک احیای معماری مستعمره ای اسپانیا می تواند در موقعیت های مناسب، زیبا باشد، سبک این ویلا پتانسیل های طبیعی سایت را سرکوب می کرد.
اولین حرکت برای اصلاح این وضعیت، حذف ویژگی های و المان های طراحی اضافی و باقی ماندن یک مکعب ساده دو طبقه بود. داخل این مکعب، طراح، طراحی پلان ویلا را طوری سازماندهی کرد که پیوند بین فضاهای زندگی ویلا و دید و منظرهای شاخص در اولویت قرار داشته باشد.
یک راه پله جدید از فولاد، شیشه و چوب اضافه شد که دسترسی به پشت ویلا و دره رو به آن را مقدور می سازد.
یک اتاق خواب خصوصی اضافی به واسطه توسعه طبقه دوم، به بنا اضافه شد که با سنگ آهک تراش خورده پوشش داده شد، روی کوهستان پیش آمده به صورت کنسول، تا حداکثر فضای نشیمن بیرونی حفظ شود و فضای دیگری غیر از ساختمان موجود، اشغال نشود.
به جای تقلید از ماسه سنگ های رسوبی قرمز این کوهستان، سنگ آهک انتخاب شد تا ظاهر افزوده ای مانند رگه های کلسیت ایجاد کند که اغلب در صخره های قرمز رنگ دیده می شوند که گذشت زمان روی آن ها را نشان می دهد.
در امتداد این فضای محصور بیش از 600 مترمربع، پاسیوهای بیرونی سرپوشیده خلق شدند که فضای نشیمن ویلا را در همه جهات توسعه داده و سایه اندازی مطلوبی را برای فضاهای داخلی فراهم می آورد.
پاسیوی سرپوشیده طبقه اول، توسط یک درب لولایی سفارشی قابل دسترس است و فضای داخلی را در سراسر سال و در گرمای بیابان، خنک حفظ می کند. همچنین عبوری را از فضای داخلی به فضای نشیمن باز، جکوزی و آتشگاه و محوطه استخر را مقدور می کند.
پاسیوی بزرگ طبقه دوم که رو به جنوب است، دارای صفحات مشبک استیل تاشو می باشد که عرشه را از آفتاب شدید بیابانی در امان می دارد، در عین حال ورود نسیم را به سراسر فضا مقدور می کند.
همچنین در موقع غروب معروف آریزونا این درب ها جمع شده و دید کاملی را به مناظر بیرونی ارائه می کنند.
این صفحات مشبک دارای یک الگوئی شش ضلعی سفارشی است که در بالا و پایین فشرده تر است و دارای فضای قابل دیدتری در تراز چشم در وضعیت نشسته، می باشد.
در کنار این ناحیه یک عرشه پیاده روی با گلدان های سفارشی وجود دارد که محیط بیابان را تا اتاق خواب اصلی می کشاند و به آن رنگ و رایحه های روح افزا را اضافه می کند.
خارج از اتاق خواب طبقه دوم، از طریق یک بالکن کنسول شده، پیوند قوی و صمیمی بین داخل و خارج برقرار شده است.
در فضای داخلی، یک کف بتنی اکسپوز که نیاز به نگهداری اندکی دارد، روی کف اول اجرا شد تا لوله کشی ها و تاسیسات ساختاری قدیمی ساختمان را بپوشاند و کف های چوبی افرا برای طبقه دوم نگهداشته شدند. یک پالت نسبتا خنثی از کابینت سفید و گردویی با تنوعی از کانترهای کوارتز و تایل های مرمر در فضا مورد استفاده قرار گرفته اند تا صخره های قرمز رنگ را به عنوان متریال ستاره حفظ کنند. برای برجسته سازی این وضعیت، درب های شیشه ای تاشو و پنجره های بزرگ به گوشه اتاق نشیمن و غذاخوری اضافه شدند تا دسترسی به پاسیوی ساکت ایجاد شود. پنجره های بزرگ، ساکنان ویلا را در دید و مناظر اطراف غوطه ور می سازد و یک پنجره مربعی کوچک نورگیر، در حمام بخار دید جذابی را به فضای بیرونی را فراهم می آورد.
در حالیکه سبک طراحی شبیه بیشتر ویلاهای محبوب است، طرح این ویلا نشان داد که چگونه یک سبک تجویزی، پتانسیل سایت را محدود می کند.
راه چاره، دور انداختن قوانین و طراحی برای تجربیات شگفت انگیز روزانه است. در نهایت، ویلاهای مسکونی برای ساکنان است و باید رو به امکانات باز بوده و آن ها را به دنیای بیرونی ارتباط دهند.
